Panie, dobry jak chleb,                            C d G G7
Bądź uwielbiony od swego Kościoła,           a F G G7
Bo Tyś do końca nas umiłował,                 a e F G
Do końca nas umiłował.                           d G f C

1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył Panie,   C d G A7
Byśmy do nieba w drodze nie ustali,              d D7 G G7
Tyś stał się manną wędrowców przez ziemię   a e G C
Dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali.         d D7 G G7

2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty,
Bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem.
Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem,
A chleb Komunią dla spragnionych Ciebie.

3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi,
Jeśli spełnimy, co nam nakazałeś.
Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy,
Tyś naszym Życiem i Oczekiwaniem.

4. Tyś za nas życie swe na krzyżu oddał,
A w znaku chleba z nami pozostałeś.
I dla nas zawsze masz otwarte Serce,
Bo Ty do końca nas umiłowałeś.