Góralu, czy ci nie żal G a Odchodzić od stron ojczystych, D G ¦wierkowych lasów i hal G a I tych potoków srebrzystych? D G Góralu, czy ci nie żal, G C | Góralu, wracaj do hal! D7 G |x2 A góral na góry spoziera . I łzy rękawem ociera, Bo góry porzucić trzeba, Dla chleba, panie dla chleba. Góralu, czy ci nie żal... Góralu, wróć się do hal, W chatach zostali ojcowie; Gdy pójdziesz od nich hen w dal Cóż z nimi będzie, kto powie? Góralu, czy ci nie żal... A góral jak dziecko płacze: Może już ich nie zobaczę; I starych porzucić trzeba, Dla chleba, panie, dla chleba. Góralu, czy ci nie żal... Góralu, żal mi cię, żal! I poszedł z grabkami, z kos±, I poszedł z gór swoich w dal, W guńce starganej szedł boso. Góralu, czy ci nie żal... Lecz zanim li¶ć opadł z drzew, Powraca góral do chaty, Na ustach wesoły ¶piew, Trzos w rękach niesie bogaty. |